Ik werd nog niet zo lang geleden gebeld om de West-Vlaamse CD&V lijst voor de Vlaamse verkiezingen in juni te versterken. En het voelt eigenlijk nu een beetje aan alsof ik recht sta op een hogesnelheidstrein.

De laatste 50 dagen zijn ingegaan voor de verkiezingen van 9 juni en het is alle hens aan dek. Affiches rollen uit de printers, teksten moeten aangeleverd worden, social media wordt op punt gezet, planningen voor borden te plaatsen, stickers worden op auto’s geplakt,… het houdt momenteel niet op. Het is in 2024 plots veel vroeger plaktijd en intensieve campagnetijd.

Een verkiezingsjaar is ergens ook niet zo verschillend als andere jaren. We blijven vergaderingen volgen,  luisteren en steentjes verleggen. We gaan niet bijzonder veel extra weg dan andere jaren maar het campagnegedeelte dat er bij komt, voel je wel.

Hoe hard je ook achter de schermen werkt, het zijn uiteindelijk de bolletjes in het stembureau die bepalen of je mag verder enthousiast meewerken of niet. Weet iedereen wel wat ik allemaal doe? Ben ik wel gekend genoeg? Ben ik wel bereikbaar genoeg?

Politiek is een bijzonder gegeven. Ik trap een open deur in, als ik zeg dat het niet altijd even gemakkelijk is. Ik probeer oprecht, eerlijk en enthousiast te blijven. Het hoger doel om het gewoon beter te maken, niet uit het oog te verliezen. Maar er zijn altijd situaties waarbij je denkt, dit is niet ok. Situaties waardoor de ruimere bevolking soms heel negatief over politiek denkt.

En af en toe sluimert dan de gedacht binnen; wil ik dit? Toch heb ik voor mezelf beslist om lekker naïef te blijven. We blijven constructief en positief een tegengewicht bieden. Iemand moet het doen. We omringen ons gewoon met die anderen die ook daarom aan politiek doen, en dat zijn er gelukkig ook heel wat.

Het is tijd voor een frisse eerlijke wind met enkele nieuwe gezichten. Stem in juni voor 16 op lijst 16 😊

We zijn 13 januari, het zijn nog exact 9 maanden tot aan de verkiezingsdag op 13 oktober.

Morgen zijn de eerste veertien dagen van 2024 voorbij. De eerste nieuwjaarsrecepties van de stad en het werk zijn al achter de rug. De eerste commissie, de eerste fractie en de eerste gemeenteraad zijn ook afgewerkt. Ik maak er een zaak van om steeds maximaal aanwezig te zijn en in 2024 zal dat niet veranderen.

Aan politiek doen, doe je in een team. Samen weet je je veel meer, kan je veel meer. Iedereen heeft zijn eigen competenties en die moeten maximaal benut worden. Samenwerken is uitdagend. Het is essentieel dat dit constructief gebeurt, met respect voor elkaar maar ook dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Dat geldt binnen de partij maar ook buiten de partij. Ik heb een bloedhekel aan einzelgängers, aan conflictzoekers en niet-oprechte mensen. Ook dat is in 2024 niet veranderd. Hopelijk komen ze in het verkiezingsjaar niet talrijk uit de grond gekropen 😊

De campagne komt nu stilletjes aan op gang maar achter de schermen heerst reeds even bedrijvigheid. De periode van brainstormen ligt al achter ons. Binnen onze afdeling nam ik mee het voortouw om te inventariseren wat is, maar ook over wat nog beter kan over alle bevoegdheden heen. Ik was aangenaam verrast door de talrijke (vernieuwde) ideeën die boven kwamen. We zaten met de ganse afdeling uit Waregem samen, mandatarissen én partijleden (jong en oud) en dat zorgde voor een vruchtbare setting. De input presenteerden we in de partijraad van december.

Nu is het plannen maken, visies vastleggen en ideeën die uit de brainstorm kwamen, concreet maken. Ik ben benieuwd waar onze kandidaten burgemeester/schepen de prioriteiten gaan leggen. Uiteindelijk gaat het goed met Waregem economisch, financieel en sociaal en daar mag je als meerderheid best trots op zijn. Maar het zou van bijzonder weinig realisme getuigen als we zouden pretenderen dat het àf is. Er is altijd werk maar het is noodzakelijk dat zaken waar verbetering mogelijk is, aangepakt worden, dat het niet in een kast belandt. De uitdagingen van de toekomst zijn groot.

Dus tussen de evenementen, gezinsactiviteiten, vergaderingen en het werk door, weten we wat doen. Laat maar komen die vragen, laat maar komen die campagne, ik blijf mezelf en hoop op een voorspoedige 9 maanden met mooi resultaat opdat we verder kunnen bouwen aan ons Waregem.

Sinds juni was ik al op de hoogte dat er een wissel ging gebeuren in onze fractie. Maar pas sinds Waregem Koerse was ik helemaal zeker dat het aan mij was om de lege plek in te vullen. Het besef dat mensen in je geloven en je dat extra duwtje willen geven, doet bijzonder veel deugd. 6 jaar geleden was ik voor vele mensen nog ongekend. Het doet me bijzonder veel plezier als je merkt dat er vertrouwen in je is opgebouwd op basis van wat je de afgelopen jaren achter de schermen hebt gedaan.

Of ik nerveus was afgelopen dinsdag voor de eedaflegging? Natuurlijk, dat is niet iets wat ik gewoon ben. Nieuwe dingen zijn altijd spannend. Maar geef me een aula van vijf-zeshonderd man waarvoor ik een presentatie moet geven op mijn werk, en dan heb ik die stress niet. Ervaring en kennis doet veel. Dus daar gaan we nu aan werken.

Als er iets is, wat ik heb geleerd de afgelopen jaren, is het wel dat alles zijn tijd vraagt. Afhankelijk van het thema, moeten bepaalde procedures gevolgd worden. Voor iemand die graag vooruit gaat, blijft dit wennen. Verschillende initiatieven zijn lopend en ik hoop daar op middellange termijn meer info over te kunnen geven. Stap voor stap dus, maar wel vooruit.

We gaan de laatste weken van 2023 gebruiken om bepaalde initiatieven te lanceren, even op te frissen of misschien zelfs af te werken. 2024 belooft een spannend en bewogen jaar te worden maar ongeacht wat zal komen, heb ik nog een jaar de tijd om dingen te doén in de gemeenteraad en daarbuiten. Laten we vooral die focus niet verliezen. #dingendoen

We zijn dinsdag 5 september, de vakantie ligt achter ons en de derde schooldag gaat al een pak vlotter dan de eerste. De ‘rust’ van de structuur in de dagen en weken komt terug en dat geeft wat ademruimte.

Na de feesten van Waregem Koerse (hoe leuk was dat weer?), kwamen ook de festiviteiten voor de 4^de verjaardag van mijn zoontje ertussen. Stuk voor stuk topdagen waren het, met veel plezier en leuke babbels. We hebben weer een pak mooie herinneringen bij. Daar nog maar half van bekomen, kondigden zich al enkele wijkfeesten aan.

Het is nu wel niet dat ik enkel aan feestjes denk, al is dat verleidelijk. Er moet nog gewerkt worden ook. Het einde van de 2^de zittijd is in zicht en daarmee ook het einde van het academiejaar. En dan staan ze daar plots, al mijn studenten, want ze hebben allemaal een nieuw studietraject nodig. En liefst zo snel mogelijk. Piekmoment dus voor mij de komende weken, gelukkig doe ik het graag. Maar de kleine oogjes binnen enkele weken zullen dus voornamelijk daarmee te maken hebben.

Het politieke jaar komt terug op gang en achter de schermen blijven we steentjes verleggen op de fractie, het BCSD maar evengoed geven we ondersteuning aan buren bij vragen die heel technisch zijn en waar ik een tussenschakel kan zijn tussen inwoner en stad.

Laatst zei iemand mij nog: “moh allez, sta jij hier nu ook weer te helpen? Jij zit precies overal in?!’ Ik wist niet goed wat zeggen, buiten dat ik gewoon graag geëngageerd ben. Als ik hoor dat helpende handen te kort zijn, durf ik wel voorstellen om te helpen. Ik ben niet vies van mijn handen uit te mouwen te steken en haal veel voldoening uit engagement. En ergens ben ik ook trots dat ik zo in elkaar zit. De voldoening van engagement, is een mooie drijfveer en ik wil die nooit kwijt. Zo maken we de wereld een beetje gezelliger. 😊